Stel je even voor
dat wat jij vreest
veilig achter slot en grendel zit
in Parijs.
Zou dat jou dan eindelijk de moed geven
om te gaan waar je maar wil
om te reizen naar alle uithoeken van de wereld
je kompas volgend
met uitzondering
van die richtingen die jou naar Parijs toeleiden?
Zou het voor jou dan nog steeds als een hele opgave voelen
om de grenzen van de city of love bij dag en dauw op te zoeken?
Zou jij Frankrijk bannen uit je bucket list
enkel om aan de veilige kant van het leven te vertoeven?
Als gevaar komt
dreigen ook die grenzen niet stand te houden
en wordt het bange stuk in jou
zo groot als het wereldoppervlak dat je eerder met vreugde bezocht.
Wat we dan nodig hebben
is een vriend,
iemand die ons geheim leert kennen
en in mildheid fluistert:
“Kom, laten we samen eerst Parijs bezoeken.”
M. Truman Cooper, vrij vertaald door V. Ponet